Mogao-grotten

De Mogao-grotten bevinden zich ten zuidoosten van de Dunhuang-oase in de provincie Gansu. Ze zijn ook gekend als de Grotten van de Duizend Boeddha’s en zijn de grootste schattenhuis van boeddhistische kunst ter wereld. De locatie ligt op een strategisch punt langs de Zijderoute, aan het kruispunt van handel, met ook religieuze, culturele en intellectuele invloeden.

Volgens historische gegevens begon het snijwerk van de grotten in het jaar 366 en ging het zo’n 1000 jaar voort. De 492 goed bewaarde cellen en grotheiligdommen in Mogao, met ongeveer 45.000 vierkante meter aan muurschilderingen en meer dan 2000 beschilderde sculpturen, staan bekend om hun standbeelden en wandschilderingen. De beschilderde kleien figuren verschillen erg in grootte: de grootste is 33 meter hoog en de kleinste is slechts 10 centimeter.

Beschilderde kleien figuren en muurschilderingen in de Mogao-grotten hebben voornamelijk boeddhistische thema’s, maar er zijn ook menselijke figuren, die verscheidene maatschappijen en culturen van verschillende tijden weerspiegelen. Daarnaast tonen ze ook schilderstijlen van verschillende tijden in lay-out, ontwerp, omlijning, kleur en ook de integratie van Chinese en westerse kunsten.

In 1900 werden in totaal 4500 waardevolle culturele relikwieën van de periode tussen 256 en 1002 gevonden in de “Boeddhistische soetragrot”, waaronder zijdeschilderijen, borduurwerk en documenten in zeldzame talen als oud Tibetaans en Sanskriet. Dit wordt beschouwd als een van de grootste oosterse culturele ontdekkingen ter wereld.

In 1987 werden de Mogao-grotten opgenomen in de UNESCO Werelderfgoedlijst.